Karanlık Köşe

Olan biteni anlamak için Çin’i iyi anlamak gerekiyor. Çin üzerine beş sene önce kaleme aldığım 4 bölümlük yazı dizisine göz atarsanız faydalı olur diye düşünüyorum ( Yazının linki ). İlk bölümünde başkanlık sisteminin önümüzdeki dönemde ülkelere ne gibi avantajlar sağlayacağını anlatmıştım, hala da aynı görüşteyim, başkanlık sisteminin şiddetli bir savunucusuyum. Türkiye’deki başkanlık sisteminin fazlasıyla suistimal edilmiş olması bizim devletimizin ayıbı. Erdoğan ve avanesinin hoyrat yaklaşımları, devletin neredeyse bütün teammüllerinin rafa kalkması, dalkavukluğun liyakati ezip geçmesi, sokaktaki ve bürokrasideki insanların ötekileştirmesi, adaletin maymuna çevrilmesi gibi birçok zaafiyet, kral olunca ilk babasını astıran çingene misali bu yönetim kültürüne aşina olmamamızdan kaynaklanıyor. Umarım yavaş yavaş olgunlaşır ve başkanlık gücünü eline geçirdiğinde istismar edenlerin sigaya çekilebileceği, yahut istismara fırsat tanımayacak düzenlemeleri yapabiliriz. Ama şunu da not düşmek...

Ortadoğu’daki herkes hakimiyet alanlarının yeniden inşa sürecinde birbirlerinin ayağına basmadan pozisyon almaya çalışıyor. Her devletin diğer devletlere karşı sosyal, politik ve askeri tehdit unsurları teyakkuz halinde bekliyor. Yazı dizimin başlığını “Meksika Açmazı” metaforuyla ilişiklendirmem bu sebepledir. Ancak şuna da hazırlıklı olmalıyız. Ortadoğu’daki iç veya dış aktörlerden biri, Tarantino filmlerindeki gibi açmazı bilerek, yanlışlıkla yahut şartların mecbur bırakmasıyla ihlal ederse ortalık fena karışabilir. Bir taraftan küresel tehdit olarak Çin’in, diğer yandan Avrupa kıta tehdidi olarak Rusya’nın yükselen varlıkları ABD ve AB’de fazlasıyla tedirginlik yaratmış durumda. Büyük Ortadoğu Projesi’yle (BOP) tasarlanan yeni düzen kadük kaldığından ve eski usül psikolojik harp ve sömürge enstrümanlarının yerini “new age” küresel kültür aparatları ve silahları aldığından yepyeni bir yaklaşım ve planla önümüzdeki döneme hazırlanılıyor. Yahudi aklının faşizan enaniyetiyle Vaad Edi...