Karanlık Köşe

14 yıl kadar önce Suriye İç Savaşı’nın başladığı ilk aylarda “ Kıyamet Suriye’den kopacak ” şeklinde bir mesaj paylaşmıştım. Bölgeyle amatörce ilgilenen biri olarak çok şey bildiğimden değil de daha çok sezgilerime dayanarak yazmıştım o ibareyi. Bu sezgiler muvacehesinde müteakip yıllarda her gün 3-4 saat vakit ayırarak Suriye’deki savaşı takip etmiştim. Kıyamet kopacak mı bilmem ama sanki Suriye üzerinden dünyanın büyük aktörleri arasında büyük bir kavga çıkacak ve birçok denge değişecek. Hepinizin bildiği gibi İsrail Gazze’de iki yıl boyunca katliam yaptı. Bu vahşi soykırıma Batı dünyası olağanüstü tepki verdi. Tabi bu sıradan insanlar için cari bir tepkiydi. Katliama sadece başta İspanya ve Norveç olmak üzere 3-5 ülke güçlü tepki verebilirken devlet yönetimlerinin bir kısmı gayet cılız ses çıkarabilmiş, ABD, Almanya, Hindistan, Avusturya, Sırbistan, Macaristan gibi ülkeler İsrail’in arkasında durmuştu. Bu arada Latin Amerika’da da coşkun tepkilere şahit olmuştuk. Toplamda Hristiya...

19 Ekim’de KKTC’de CB seçimleri olacaktı. İsrail’in Kıbrıs iştahası seçimleri kritik hale getirmişti. Tabiri caizse TC’ye biat etmiş olan mevcut CB Ersin Tatar’ın karşısında Tufan Erhürman yarışıyordu. Seçimlerden üç gün önce PKK’dan ses geldi. Murat Karayılan “ Dananın kuyruğu Kıbrıs’ta kopacak ” derken ellerini ovuşturarak yaklaşan tehlikeyi haber veriyordu. Türkiye’nin Tatar’a tam desteğine rağmen Erhürman seçimleri rahat şekilde kazandı. Erhürman’ı destekleyen kitle yüzünü Türkiye değil AB’ye dönmüş, Türkiye’nin Kıbrıs’taki varlığından rahatsız, kültür kodları itibarıyla Türkiye’ye uyumlu olmayan insanlardı. İşte tehlike tam da buradaydı. Vatan, millet, din, devlet gibi dertleri olmayan bu güruhun adayı seçilince Kıbrıs elden uçup gidecekti. İlk ses Bahçeli’den geldi. Seçimlerin hükümsüz, katılımın az olduğunu söyleyip salvolar savurdu. Halbuki Ersin Tatar’ın CB olduğu seçimlerde katılım azdı. Bu vaveyla mızıkçı ve zorba bir yaklaşımdı, tam da MHP’ye yakışan cinstendi. Oysa Erdoğan...

Yaklaşık bir yıl boyunca dönmedolap gibi Türkiye, Suriye, İsrail, ABD ve SDG’den aynı mesajları dinleyip duruyorduk. Türkiye, Suriye ve ABD, Suriye’nin tek devlet olması gerektiğini ve SDG’nin silah bırakarak Suriye devletine katılmalarını vurguluyordu. Türkiye fazladan SDG’yi sürekli tehdit ediyordu. SDG ise silah bırakmayacağını, federatif yapı istediğini söylüyor ve bunun haricinde hiçbir çözümü kabul etmeyeceklerini belirtiyorlardı. Türkiye’nin tehditlerine de “gerekirse savaşmaya hazırız” diyerek meydan okuyorlardı. Diğer taraftan İsrail, Suriye’nin yekpare devlet yapısına karşıydı ve Türkiye’nin Suriye üzerindeki nüfuzunu azaltmaya yönelik operasyonlar peşindeydi. Türkiye de İsrail’in “Vaad Edilmiş Topraklar” hülyasını tehdit kabul ederek bu hayalden vazgeçilmesi yönünde başlarda dolaylı olan uyarılarını doğrudan yapma eğilimine girmişti. Akdeniz’deki doğalgaz kardeşliği sırasında başlayan İsrail - Yunanistan - Güney Kıbrıs birlikteliği İsrail’in İran saldırısı sırasında iyid...