Karanlık Köşe

Bölgesel Etkiler: Ağır bedelleri olan ve uzunca bir sürece yayılan Suriye Devrimi her devrim gibi kitleler arasında heyecana sebep oldu. İran Devrimi de böyleydi, 15 Temmuz da. Arap Baharı’yla başlayan onlarca başkaldırı hareketinden sadece Suriye Devrimi başarıya ulaşabildi. Yemen’deki Husi ayaklanması hariç diğer tüm ayaklanmalar sönümlendi. Libya’da ve Irak’da da araf pozisyonu devam ediyor. Yani halklar arasında büyük umutlarla yeşeren isyanlar, ağır bir hayal kırıklığıyla sona erdi. Sis perdesi dağıldığında eski tiranların yerinde durduğunu, kullanım süresi geçmiş üç-beş tiranın da yenileriyle değiştiğini gördük. Ama Suriye başarmıştı. Bu başarı bölge halklarının zihinlerinde iyiden iyiye yer etmeye başlayan “çaresizlik” resmine kocaman bir çizik attı; “biz başaramadık, ama demek ki mümkünmüş”. İşte bu duygunun yeşermesi öylesine büyük bir devrimdir ki, kelimelerle anlatılamaz: Çünkü devrim ateşi önce yüreklerde tutuşur. Hama'da halk devrim zaferini kutluyor Şimdi topun ağz...

Türkiye: Geldik “trend topic” olmuş filmimizin esas oğlanına. Suriye Devrimi’yle yerinden oynayan taşlar ve sonrasında yeniden dağıtılacak kartlar Türkiye’ye çok önemli bir alan bulma şansı veriyor. Zafere ulaşan Muhaliflerle Türkiye Devleti ve halkı arasında sadece maddi şartların oluşturduğu zarurete dayanan bir hukuk oluşmadı. Tarihi süreçten miras edinilmiş ve izleri kolay kolay silinemeyecek kader birliği kadar, 14 yıllık devrim sürecinde yeniden canlanan sosyal ve psikolojik yol arkadaşlığı da derinlik kazandı. Türkiye’deki birtakım ırkçı unsurların ilkel çıkışlarına rağmen iki millet arasındaki genel havanın pozitif bir seyre girdiğini müşahade ediyoruz. Uluslararası ilişkiler düşünüldüğü kadar nesnel ve mekanik değildir. Mesela aramızda her zaman gerilim olsa da Yunanistan bize Norveç’ten daha yakındır. Çünkü Yunanistan’la kültürel kodlarımız daha uyumludur. Yunanistan’la güçlü bir din bariyerine rağmen anlamlı bir ortak paydası olan Türkiye’nin Müslüman Suriye’yle çok daha ...